با چون منی نازکخیال، ابرو کشیدن از ملال زشت است ای وحشی غزال، اما چه زیبا میکنی ای غم بگو از دست تو، آخر کجا باید شدن در گوشه میخانه هم، ما را تو پیدا میکنی
شهریار