وابسته
یادمان
باشد:
وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم
در برابرش مسوولیم؛
در برابر اشک‌هایش، شکستن غرورش،
لحظه‌های شکستننش در تنهایی
و لحظه‌های بی‌قراریش.
و اگر یادمان برود،
در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد داد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد