مردان در خانه

الهی به مردان در خانه‌ات
به آن زن‌ذلیلان فرزانه‌ات

به آنان‌که با امر روحی فداک
نشینند و سبزی نمایند پاک

به آنان‌که مرعوب مادرزنند
ز اخلاق نیکوش دم می‌زنند

به آن گردگیران ایام عید
وانت‌بار خانم به وقت خرید

به آن شیر مردان با پیش‌بند‌
که در ظرف شستن به تاب و تبند

به آنان‌که در بچه‌داری تکند
یلان عوض کردن پوشکند

به آنان‌که بی امر و اذن عیال
نیاید در از جیبشان یک ریال

به آنان‌که با ذوق و شوق تمام
به مادر زن خود بگویند مام

به آنان که داماد سرخانه‌اند
مطیع فرامین جانانه‌اند

به آنان‌که دارند با افتخار
نشان ایزو نه، زی‌ذی نه هزار

به آنان‌که دامن رفو می‌کنند
ز بعد رفویش اتو می‌کنند

به آنان‌که درگیر سوزن نخند
گرفتار پخت و پز مطبخند

به آن قورمه‌سبزی پزان قدر
به آن مادران به ظاهر پدر

الهی به آه دل زن‌ذلیل
به آن اشک چشمان ممد سبیل

به تن‌های مردان که از لنگه کفش
چو جیغ عیالاتشان شد بنفش

که ما را بر این عهدکن استوار
از این زن‌ذلیلی مکن بر کنار

به زی‌ذی جماعت نما لطف خاص
نفرما از این یوغ ما را خلاص

سعید سلیمان‌پور