همیشه
یک ذره حقیقت پشت هر «فقط یه شوخی بود» هست؛
یک کم کنجکاوی پشت «همینطوری پرسیدم» هست؛
قدری احساسات پشت «به من چه اصلا» هست؛
مقداری خرد پشت «چه میدونم» هست؛
و اندکی درد پشت «اشکالی نداره» هست.
بابا کیه؟ اونیه که تا هست دیده نمیشه. ولی وقتی که میره کمر آدم میشکنه. اونجاس که آدم دنبال یه پشت، یه ستون از جنس غیرت، یه تکیهگاه و یه عاشق و شیفته خانواده میگرده. ولی افسوس...