جز

من بی تو چیزی نیستم، جز پرده‌ی بی آفتاب
جز رختخواب کهنه و لیوان آب و قرص خواب
من بی تو چیزی نیستم، جز خونه‌ی بی‌پنجره
جز آدمی که غربتش، از مرگ طولانی‌تره

حسین صفا